Tuesday, 16 December 2008

ආවෝ... ගියෝ....

අංශුවෙන් අංශුව
ගොඩනැගූ මේ යෝධ තුඹස තුළ
විස ඝෝර සර්පයින් වුව
සිටින්නට පිළිවන

දිවෙන් මුව පිසලමින්
වේයන් තළුමරන
තලගොයා බෝ අහිංසකය

මහා වැස්සට පෙරාතුව
බලන් අර තුඹස දෙස
අහා අරුමය,
නිදහස් වූ ලෝකයක් සොයා ගෙන
ඇදෙන රන්වන් මෙරු රැස
රුං ගාමින් ඉගිළ
ආලෝකයක් සොයායන අසිරිය

සුපෙම්වත් වූ මේ උදෑසන
තණ පලස මත
තෙත බරිත, පියාපත් සියදහස
හැන්දෑකරේ ඉගිළුණු මෙරු........

1 comment:

Anonymous said...

ලස්සන සටහනක් . :)