මිමිණෙන සෙනෙහස
දවස් තාමත් තුරුණුයි
මේ පෙමැති සිසිරය සිහිලයි
හේමන්තයද නුදුරුයි
මට හීත දැනෙනවා
හුස්ම පොද මිදෙනවා...................
ඒ වුනත් තාම නෑ නොවැ
උණූහුමක් .................
පේ්රමයෙන් ආතුර වෙලා
හේමන්තයත් ආවද කලින්
දොර හැර බලන්නට අවැසියි
ඒ වුනත් තාම නෑ නොවැ
ඇමතුමක්,..............
මන්දාරමම පිණි බර වෙලා
හුළගට ඇවිත් මුතු හිම කැට්ති
කොපුළත වැදෙයි කදුළැලි වගේ
ඒ වුනත් තාම නෑ නොවැ ඇමතුමක්,
පේ්රමයෙන්.............
No comments:
Post a Comment