අතීතය

මූණ මල් පිපී ඉවුරත
ඇල දියට වැටී හිමිහිට
තාලයට නටා දියරැලි අතර ගිලෙනවා
හීන් පුසුබ පමණක් පවනතේ රැදෙනවා.

ගල් බොරළු ඇනුුනු දෙපතුල
උදැසන පිනි බින්දු තවමින්
අකුරු කරන්නට ආ මඟ
හිතේ ඇදෙනවා
මුණ මල් සුවඳ ඉවකර
ගෙවී ගිය අතීතය වෙත
හිත ඉගිලෙනවා...

ලදුදෙනි වැට කඩොලූ මැදින්
අකුරට මම ගිය කාලේ
මල් සුවදත් නෑ, පොඩි මාළුත් නෑ
දිය හවරිය පදුරුත්
හොරු ගෙනිහිල්ලා...